เนื่องด้วยล่าสุดมีน้องที่รู้จักไปจ้างบล็อกเกอร์เพื่อเขียนเนื้อหาสำหรับเผยแพร่บนเว็บไซต์และเฟซบุ๊ก ได้ฟังค่าจ้างแล้วผมก็สัมผัสและคาดเดาถึงคุณภาพได้ทันที
เนื้อหาดังกล่าวพูดถึงข่าวสารและการประชาสัมพันธ์สินค้าใหม่ในกลุ่มไลฟ์สไตล์ โดยมีจุดผิดพลาดอยู่หลายเรื่องด้วยกัน โดยเฉพาะความรู้ความเข้าใจเชิงลึกเกี่ยวกับเนื้อหาดังกล่าว
ไม่แปลกครับ เพราะคนเราจะเก่งไปทุกเรื่องคงเป็นไปไม่ได้ บล็อกเกอร์ท่านนี้จริงๆ ก็เขียนบล็อกมานาน แต่ความรู้ในเรื่องดังกล่าวมีอย่างฉาบฉวย และงานเขียนส่วนใหญ่ก็เป็นงานแปล ก๊อบปี้ เรียบเรียง
ปัญหาคือเมื่อเกิดข้อผิดพลาดและความเข้าใจผิดขึ้น ก็กลับไม่ยอมรับ เถียงและแถจนปัญหาบานปลาย สร้างความเสียหายต่อแบรนด์และบริษัท
ที่เลวร้ายกว่าก็คือ คนของบริษัทเองกลับปล่อยปละละเลยปัญหา ปล่อยให้ประเด็นถกเถียงดังกล่าวถูกโพสต์อยู่บนหน้าเฟซบุ๊กเนิ่นนานหลายวัน ที่จริงหากรู้แต่แรก ยอมรับผิด ปรับแก้ให้ถูกต้อง ก็จบประเด็นไปตั้งนานแล้ว
พูดถึงเรื่องแถแล้วก็นึกถึงนักการตลาดมักง่ายสมัยนี้ อย่างล่าสุดมีสายการบินแห่งหนึ่งของเวียดนามที่นำสาวๆ ใส่ชุดวาบหวิวมาถ่ายภาพกันสนุกสนาน และแชร์สู่โลกโซเชียล แต่เมื่อเจอกระแสต่อต้าน กลับบอกว่าเป็นแค่ภาพหลุดที่ยังไม่ผ่านเซนเซอร์ และไม่ได้มีเจตนาใช้ภาพเหล่านั้นเพื่อการตลาดแต่อย่างใด โถ จ้างสาวๆ ผ่านโมเดลลิ่งมานับสิบคน จะบอกว่าจ้างมาถ่ายเล่นๆ งั้นหรือ?
