ในศตวรรษที่ 21 ที่ผ่านมา โฮโลแกรมถูกใช้ไปแล้วในหลากหลายรูปแบบ เช่น ระบบการแพทย์ การศึกษา ศิลปะ ความปลอดภัย และการป้องกัน แต่นักวิทยาศาสตร์ยังคงพัฒนาวิธีการใช้เลเซอร์ โปรเซสเซอร์ที่ทันสมัย พร้อมทั้งเทคโนโลยีการตรวจจับการเคลื่อนไหวเพื่อที่จะสร้างโฮโลแกรมประเภทต่าง ๆ ขึ้นมา และนั่นอาจเปลี่ยนวิธีที่เราโต้ตอบกันในโลกดิจิทัลมากขึ้นครับ
.
หลังจากนี้ไม่นาน เราอาจจับมือเพื่อนที่เป็นโฮโลแกรมกับอีกฝั่งหนึ่งได้ เพราะตอนนี้นักวิทยาศาสตร์กำลังพัฒนาเครื่องมือโฮโลแกรมชนิดใหม่ที่ให้รู้สึกได้ว่าเราได้จับมือเพื่อนอยู่
.
โฮโลแกรมใหม่นี้แบ่งออกเป็นสองส่วนหลัก ๆ ส่วนแรกเป็นส่วนที่สร้างภาพขึ้นมา คล้ายกับโฮโลแกรมทั่วไป อีกส่วนหนึ่งคือเครื่องมือที่ใช้ทำให้เรารู้สึกถึงการสัมผัสนั้น นักวิทยาศาสต์เรียกหลักการนี้ว่า “Aerohaptics” โดยใช้การพ่นอากาศมาปะทะกับฝ่ามือหรือส่วนต่าง ๆ ที่เราจับมือกับเพื่อน เพื่อให้เรารู้สึกว่าเราจับมือกับเพื่ออยู่จริง ๆ ซึ่งเทคโนโลยีนี้จะทำงานควบคู่กับชิปอัจฉริยะที่ต้องคอยควบคุมการพ่นอากาศให้ตรงกับจุดสัมผัส
.
สิ่งนี้สามารถพัฒนาได้ในเวลาไม่นานนัก เพื่อให้เราได้พบกับอวตารเสมือนจริงของเพื่อนร่วมงานในอีกซีกโลกหนึ่งและสัมผัสได้ถึงการจับมือกันจริง ๆ ซึ่งมันอาจจะง่ายกว่าการพัฒนาถุงมือเสมือนจริงอย่าง Haptics Gloves ที่ Meta กำลังพัฒนาอยู่ครับ
.
โดยข้อดีของ Aerohaptics คือการให้เรารู้สึกสัมผัสสิ่งใด ๆ ได้โดยไม่ต้องสวมถุงมือ และนั่นอาจทำให้เรารู้สึกเป็นธรรมชาติมากกว่าการใส่ถุงมือ แต่ข้อเสียของการใช้งาน Aerohaptics อาจจะไม่สามารถพกพาได้ง่าย ๆ ซึ่งอาจจะตั้งเป็นสถานีที่ตั้งอยู่กับที่และเรียกใช้งานในเวลาที่ต้องการครับ
.
ทั้งนี้ นอกจากการให้ความรู้สึกในการจับมือแล้ว นักวิทยาศาสตร์ยังตั้งเป้าพัฒนาให้มันใช้ในด้านอื่นได้ เช่น ให้ความีรู้สึกในการกระดอนของลูกบาสเวลาเรากำลังเลี้ยงลูกเตรียมจะชูต หากทำสำเร็จ มันจะสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในด้านอื่น ๆ ได้มากแน่นอน แต่คงต้องอีกสักพักนึงครับ
.
ที่มาข้อมูล
